Met Google streetview kan ik de tijd even stilzetten en teruggaan naar plaatsen die niet meer bestaan. Hoe? Dat zal ik je vertellen…
Wanneer de dagen korter worden en de temperatuur daalt, moet ik vaak denken aan Italië. Zoals jullie weten, is mijn vrouw half Italiaanse en woont een groot deel van haar familie nog daar.
Vele zomers hebben we er samen doorgebracht. Eerst met z’n tweeën, later met drie, vier, vijf. En zoals dat gaat wanneer je bij opa en oma (in dit geval dus nonno e nonna) blijft, was het een geweldig onbezorgde tijd waarin je grootste probleem was: “welke smaak ijs kies ik vandaag?”
Google streetview: vakantie vanuit huis
Vakantie neem je niet zomaar, zeker niet met leerplichtige kinderen… dus telkens wanneer ik gestrest ben of even wil ontsnappen, kruip ik achter mijn computer en surf naar Google Maps. Daar typ ik het adres in van nonno e nonna en dan bekijk ik deze beelden. De opnames zijn gemaakt op een zonnige dag in September. Je kan de warmte praktisch voelen!
Via het scherm ruik ik de rozemarijnstruik en de laurier vooraan in de tuin. Ik zie steeds weer dat de tomaten al geplukt zijn, dat de abrikozen rijp zijn en dat de walnoten in de boom zich ontwikkelen.
Vanuit ’t slaapkamerraam
Bovenin het huis doet iemand een raampje open. Het is nonna. Ze kijkt naar buiten om te zien wat er voor vreemd voertuig op het onverharde landweggetje rijdt. Beneden kan ik nog nét door het glas van de deur in de keuken kijken. De keuken waar het aanrecht net boven mijn knieën uitkomt en waar ik moet bukken om naar de woonkamer te lopen, omdat ik anders mijn hoofd stoot tegen de poort die op Italiaans formaat is gemaakt.
Nonna is er inmiddels niet meer. De walnotenboom is enkele jaren geleden omgehakt. Maar met Google kan ik het allemaal nog even beleven. Door steeds weer op het pijltje te klikken “wandel” ik door het dorp. Langs de ijswinkel en de tijdschriftenkiosk… bij de pizzeria de hoek om en dan de straat uit…
De tijd staat even stil
En altijd schijnt de zon. En altijd staat ze daar, voor het raam. Even lief en verwelkomend als altijd. En altijd kan ik nog nét een glimp opvangen van de schommel waar mijn schoonmoeder mijn vrouw —als baby— op in slaap wiegde. En waar zij ónze kinderen op in slaap wiegde. Alsof de tijd heeft stilgestaan.
Lieve Google, ik hoop dat het nog HEEL lang duurt voordat jullie hier nieuwe opnames gaan maken!